“I say a prayer for the motivation / Keep me solid so I stay on track”
Het begin van een nieuw jaar is niets anders dan het begin van een nieuwe dag. Vaak moe, soms energiek. Maar verder is er vrij weinig veranderd. Nieuw jaar, zelfde onzin. Maar dit jaar lijkt het alsof het nieuwe jaartal toch een virtuele barrière is geweest, voor mij in ieder geval. Een wegafzetting, waar je zelf met moeite tussen de blokkerende auto’s en spijkermatten een weg doorheen hebt gebaand, zowaar zonder schade te maken, terwijl je belagende achtervolgers wel zijn opgehouden. Met als resultaat dat je het jaar begint met een voorsprong.
Ik begin het jaar eerlijk gezegd nooit met goede voornemens, omdat ik niet geloof dat één vrij arbitrair bepaalde nacht, de nacht waarin het jaartal verandert, ervoor kan zorgen dat je leven verandert. Nee, ik geloof meer in gewoontes, in doelen, in dromen, in motivatie. En deze dingen komen niet van de ene op de andere dag.
En toch. Toch heeft die ene nacht een verandering teweeggebracht. Alsof er deze keer wel daadwerkelijk iets veranderd is. De dagen ervoor voelde ik het al licht opkomen, een verandering in gevoel, in gedachten, in motivatie. Als een soort aanloopje dat genomen moest worden, een verhoging van de snelheid om zo succesvol mogelijk door de wegversperring te komen. Alsof het daadwerkelijk mogelijk was om van alles weg te komen door iets harder te gaan rijden, maar nog altijd binnen de snelheidsregels, om te voorkomen dat je uit de bocht vliegt en crasht, met tot gevolg dat de problemen alleen maar groter worden.
“I hear the sirens of redemption / Screaming out like never before / And there’s a roadblock in every direction / But I ain’t stoppin’ ‘cause I’m in control”
Na het passeren van de wegversperring voelde het plotseling toch anders. Ineens was de achteruitkijkspiegel een stuk leger, zonder dat je daadwerkelijk kon zien wat er achter je gebeurd is. De weg was ineens een stuk leger, en er ontstond ruimte voor andere dingen. Daar waar m`n gedachten en energie eerder nog werden opgeslokt door allerlei nutteloze zaken, was er ineens weer schijfruimte vrij. Om meer te lezen, om meer te schrijven, maar bovenal ook om me beter te voelen. Me beter voelen. Afgelopen najaar was dat iets wat ik alleen kon doen als ik op het volleybalveld stond.
Op vrijdagavond 13 januari mocht ik weer, de eerste wedstrijd van het jaar. Ik mocht meedoen bij Heren 3, in de tweede klasse, het niveau dat ik tot een paar maanden daarvoor nog nooit had gespeeld, toen ik me als vierdeklassespeler aanmeldde bij de vereniging. Twee niveaus hoger dan ik eigenlijk aankon. Maar in de laatste set ging het geweldig, toen ik behoorlijk wat punten heb gescoord met aanvallen en blokkeren. Punten die slechts overschaduwd werden door de twaalf punten durende servicereeks van een teamgenoot, waarmee hij onze 2-6 achterstand omzette in een 14-6 voorsprong, wat de basis legde voor een 25-8 overwinning in de laatste set, en een 3-1 overwinning als einduitslag van de wedstrijd. Maar ik realiseerde me dat deze mooie avond niet m`n eerste overwinning van 2023 was.
De eerste twee weken van 2023 zijn goed geweest (en op het moment van publiceren is daar een derde week aan toegevoegd), en sommige dagen zijn zelfs erg goed geweest. Op de één of andere manier lijkt het inderdaad alsof de jaarwisseling een onzichtbare barricade bevatte. Een barricade die veel negativiteit uit 2022 en de jaren ervoor heeft geblokkeerd en weigerde het toegang te verlenen tot 2023. Ik lees elke dag, ik schrijf elke dag, en het kost me minder energie om contacten met vrienden te onderhouden.
Op de zaterdagochtend na de wedstrijd betrapte ik mezelf erop dat ik ineens het nummer ‘Power Over Me’ van Dermot Kennedy zat te zingen, maar zonder het door te hebben hadden m`n gedachten de tekst veranderd. In plaats van ‘You got that power over me’ zong ik ‘I got that power over me’. Toen ik me na een korte vertraging bewust werd van m`n fout, glimlachte m`n mond. Een veelzeggende glimlach, die misschien wel perfect past bij de verkeerde tekst die ik zong. Een veranderde tekst, maar wel een in mijn ogen mooie verandering. Want ik heb, zoals ik ook al in m`n open brief van 2022 schreef, de macht over mezelf om bepaalde keuzes wel of niet te maken. Toen ik de tekst verder ging bestuderen, bedacht ik me dat sommige stukken veel mooier zijn, en voor mij ook veel passender, als je zelf zowel de ik-persoon als de jijpersoon in het verhaal bent: ‘Wanna be king in your story / I wanna know who you are / I want your heart to be for me’.
Koningen en koninginnen zijn van ons eigen levensverhaal, weten wie je zelf bent en jezelf kennen, en je hart volledig aan jezelf geven.
Of m`n naaste achtervolgers spoedig door de wegversperring komen, weet ik niet. Misschien zitten ze me binnenkort weer op de hielen, misschien duurt het nog een tijdje voordat ik ze weer in m`n achteruitkijkspiegel zie, misschien zie ik ze nooit meer. Ik weet het niet. Maar wat ik wel weet, is dat ik in dat geval in staat ben om te kiezen hoe ik ermee omga. En dat deze eerste twee, en inmiddels zelfs drie, weken van 2023 goed zijn geweest, en dat wordt me in ieder geval niet meer afgenomen.
Ik moet het eerste nummer van het jaar nog aan m`n All Time List toevoegen, en op dit moment lijkt Black Cadillac van Shinedown een passende keuze. Altijd als ik me dacht in dat nummer te herkennen, werd de herkenning tenietgedaan. Maar aangezien ik het wel een gaaf nummer vind, en m`n All Time List ook een soort muzikaal dagboek is, is het misschien wel goed om deze toe te voegen. Als herinnering aan deze goede weken, en als motivatie voor de toekomst. Zowel voor wanneer m`n achteruitkijkspiegel weer gevuld wordt, als voor wanneer deze leeg blijft. En misschien moet ik sowieso meer door de voorruit kijken, kijken naar alles wat nog voor me ligt.
“I got a mind full of inspiration / And I ain’t livin’ in the past no more”
Hoe is jouw jaar begonnen? Laat het weten in een reactie!
Alle vetgedrukte citaten in de tekst zijn afkomstig van Shinedown – Black Cadillac (Threat to Survival, 2015).
Gerelateerde berichten:
- 2022: An Open Letter
- De Afspeellijst die veranderde in een Muzikaal Dagboek
- Zoektocht naar een Schakelaar
- I need so-oh-omething good.. [NL]
Volgende bericht: De Say It With Music Challenge (NL)
Vorige bericht: Een Pleidooi Tegen Karma
Blijf op de hoogte van nieuwe berichten door Backstage Revisited te volgen via e-mail, Facebook of Instagram.
Mooi geschreven Justin!
Bedankt Lucas! En ik waardeer dat je de tijd hebt genomen om het te lezen.